Zwartbuikwaterspreeuw
Via diverse kanalen hoorde ik dat de waterspreeuw in Papendrecht was gesignaleerd. Wanneer je dat hoort, dan wil je als Papendrechter zeker deze zeldzame vogel gefotografeerd hebben.
‘De Waterspreeuw is een zangvogel die, zoals zijn naam al aangeeft, alleen voorkomt bij (snelstromend) water, bij voorkeur in gebieden met veel hoogteverschil. De vogel zoekt zijn voedsel in deze snelstromende wateren, en verdwijnt daarbij vaak geheel onder water. Waterspreeuwen zijn dan ook uitstekende zwemmers. Op de kant valt op dat de vogel vaak “door de knieën knikt” en een wit ooglid heeft (tijdens het knipperen met de ogen). De vlucht is snel en snorrend. Er zijn twee vormen, de roodbuikige, die broedt in Midden Europa en op de Britse eilanden (zie aldaar), en ook in het oosten van België, en de zwartbuikige, die broedt in Scandinavië en grote delen van Frankrijk. De zwartbuikige vorm (nominaat), is in Nederland een vrij zeldzame wintergast; bijna ieder jaar worden er enkele gezien in Nederland. Vaak houden deze vogels zich dan op bij stuwen of (kunstmatige) watervalletjes, en het komt regelmatig voor dat Waterspreeuwen een aantal winters achtereen op dezelfde plek verblijven. Een bekend geval deed zich voor in de jaren 80 van de vorige eeuw in de Amsterdamse Waterleidingduinen.’ (Bron: Waarnemening.nl)
Deze vogel was makkelijk te fotograferen omdat hij zeker niet mensenschuw is en daarom een gewillig model waar je met je camera rustig voor kon gaan zitten.